Γιάννης Δημητρόπουλος

Η Γυάρος, η Μακρόνησος και το κροατικό Αλκατράζ.

Γκρατς: Ένα κάστρο στην καρδιά της Μεσευρώπης.

Πίνοντας το ίδιο κρασί με τους Αργοναύτες — ή περίπου.

Λαοί που χάνονται, λαοί που μένουν χωρίς όνομα και χωρίς παρελθόν — και λαοί που βαφτίζουν τοπικούς οίνους.

Ο οίνος, το αλφάβητο, η φάτσα και η ράτσα

Βαλκάνια: γλώσσες, ονόματα, νοσταλγία, και μια μεγάλη ζεστή πατρίδα — ή και περισσότερες.

Μια κρυφή ματιά στην ιστορία της περιοχής, καθώς υπάρχει χρόνος: εκεί, το μποτιλιάρισμα είναι αναπόφευκτο.

Μουσική επέλαση Σέρβων, Βόσνιων, Ρομά — αλλά και των Ελλήνων της «Πιτσιρίκας».

Μιναρέδες, κοινές (ή περίπου) ονομασίες, δύο (ή περίπου) γλώσσες, και μια φρουτοσαλάτα.

Σερβία, Βαλκάνια, παρελθόν, παρόν, και ένα μέλλον που μπορεί να μην υπάρξει «ποτέ».