Γράμμα από τη Γερμανία 8: Ο Μεγάλος Συνασπισμός σε αναζήτηση αφηγήματος.

Πετώντας όσα πια δεν χρειάζονται (και οι τρεις διασημότερες μέθοδοι εκκαθάρισης των υλικών αντικειμένων που μας περιβάλλουν).

Για το μυθιστόρημα της Καρολίνας Μέρμηγκα, «Ο Έλληνας γιατρός» (Εκδόσεις Μελάνι).

Η άνοδος, η πτώση και η σημερινή ανυπαρξία των ΜΜΕ.

Σκάκι, βιβλία, ουρανοξύστες και πετρέλαιο στη στέπα.

Για το μυθιστόρημα «γατάκι» του Χάουαρντ Τζέικομπσον (Εκδόσεις Ψυχογιός), ένα κείμενο από τον μεταφραστή του.

Οι πολιτικές, ιδεολογικές και αντι-αναπτυξιακές προεκτάσεις του εθνικολαϊκιστικού δόγματος «όλοι το ίδιο είναι».

Για τη συλλογή διηγημάτων του Γιάννη Γορανίτη, «24» (Εκδόσεις Πατάκη).

Για το ψυχολογικό θρίλερ του Έι Τζέι Φιν, «Η Γυναίκα στο Παράθυρο» (μετάφραση Αναστάσιος Αργυρίου, Εκδόσεις Ψυχογιός).

Για το βιβλίο των Τ. Μιχαηλίδη και Τ. Μπούντη, «Μιλώντας στην Αθηνά για το χάος και την πολυπλοκότητα» (Εκδόσεις Πατάκη).

Για το μυθιστόρημα «Ο κήπος του Θεού» του Γιαν Σίμπελινκ (Εκδόσεις Καστανιώτη), ένα κείμενο από τη μεταφράστριά του.

Ιράν: πατώντας σε δύο βάρκες και παλεύοντας για ένα πιο δημοκρατικό μέλλον.

Για το μυθιστόρημα του Nathan Hill, «Το Νιξ» (μετάφραση Γιάννης Βογιατζής, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια).

Ο σχετικισμός και η αυτοκριτική ως κληρονομιά —και πολυτέλεια— του Δυτικού πολιτισμού.

Για το βιβλίο του Kip Thorne, «Interstellar» (Εκδόσεις Ροπή), ένα διαλογικό κείμενο από τον μεταφραστή του.

20 αγαπημένα έργα: #4, Benjamin Britten – Folksong Arrangements.

Για τη συλλογή διηγημάτων της Βίβιαν Στεργίου, «Μπλε υγρό» (Εκδόσεις Πόλις).

Μια συζήτηση για τον καρκίνο.

Για το μυθιστόρημα της Αντονέλα Λατάντσι, «Μια Μαύρη Ιστορία» (μετάφραση Θεοδώρα Δαρβίρη, Εκδόσεις Ψυχογιός).

Το δέκατο κείμενο μίας μεγάλης σειράς άρθρων για τη Λογοτεχνία του Φανταστικού, τα είδη, τους συγγραφείς και τις μεγάλες στιγμές της αφότου ξεκίνησε μέχρι σήμερα.

Για το μυθιστόρημα της Lydia Davis, «Το τέλος της ιστορίας» (μετάφραση Ρίτα Κολαΐτη, Εκδόσεις Παπαδόπουλος).

Για το βιβλίο του Emmanuelle Carrère, «Λιμόνοφ» (μετάφραση Γιώργος Καράμπελας, Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου).

Μακεδονικό: όταν οι ξεριζωμένοι ξεριζώνουν στο όνομα του αγώνα για τις ρίζες τους.

Μια κοινωνία που διαμορφώνεται μέσα από συλλαλητήρια και ιστορικά αφηγήματα: μια κοινωνία ανέτοιμη «να υιοθετήσει το μεταρρυθμιστικό πρόταγμα».