Από την κληρονομιά του Αυγουστίνου στο σύγχρονο κράτος δικαίου και στην παροχή ασύλου.

Η πολιτική ως (επικίνδυνο) επάγγελμα, και οι πολιτικοί: είναι τελικώς όλοι ίδιοι;

Περί του περίφημου ερωτήματος για το εάν η Ελλάδα «πέρασε Διαφωτισμό», και περί του διπλού προσώπου της χώρας.

Γερμανία: Μια ψύχραιμη αποτίμηση της κατάστασης.

Ντυμένοι, γυμνοί, υπερστολισμένοι, γκροτέσκοι και άφοβοι μπροστά στο γελοίο.

Η Γενιά του Πολυτεχνείου και η  γενιά των «αλκοολικών».

Γιατί η σωστή αξιολόγηση των ΑΕΙ και των ΤΕΙ προϋποθέτει την «άγνοια» του νομικού πλαισίου της λειτουργίας τους.

Ο μεταφορικός λόγος ως κατάχρηση της γλώσσας: Ένα παράδειγμα από το «Περί κακοποίησης των λέξεων» του Τζον Λοκ.

H επόμενη μεγέθυνση για την Ελλάδα: υπάρχουν οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που θα τη ωθήσουν προς τα εμπρός;

Δημοψηφίσματα για ανεξαρτησία, σε Σκοτία και Καταλονία. Οι ομοιότητες, οι διαφορές, και το ποδόσφαιρο.

Μία συζήτηση με τον Πάσχο Μανδραβέλη, με αφορμή το καινούριο βιβλίο του (μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος).

Ο «ιδιότυπος» καταλανικός εθνικισμός από τον Valenti Almirall στο σήμερα.

Οι στιγμές της ελληνικής ιστορίας που έσπρωξαν τη χώρα μπροστά, και ένα ερώτημα για το σήμερα.

Οι γερμανικές εκλογές, η Άνγκελα Μέρκελ, η άνοδος της Ακροδεξιάς και η Ευρώπη: άμεση ανάλυση.

Γράμμα από τη Γερμανία 7: Ο πειρασμός της στασιμότητας.

Οι δύο κριτικές στάσεις τής Αριστεράς περί «ξεπλύματος» στον Τζορτζ Όργουελ.

Επιστροφή στην κανονικότητα (της φτώχειας, της μοναξιάς και των μηδενικών απαιτήσεων).

Η Κεντροαριστερά οφείλει να πολεμήσει τον εθνικολαϊκισμό, τη συντήρηση και το σκοταδιστικό παρελθόν.

Για το βιβλίο του Alec Ross, «Οι βιομηχανίες του μέλλοντος» (Εκδόσεις Ίκαρος).

Οργή και βία που θα εκφραστούν (ξανά) στην κάλπη

Ποια είναι λοιπόν σήμερα η «Δημοκρατική Παράταξη»;

Ο τραμπουκισμός και ο παραλογισμός που πλήττουν την αξία της πολιτικής ορθότητας ως αρχής σεβασμού του Άλλου.

Περί παρελάσεων. Μία τελευταία σκέψη.

Ο ελληνικός αντιαλβανισμός πριν και μετά την κρίση.