Από την παρακμή των μεγάλων αφηγημάτων μέχρι τη μόνο βιώσιμη πηγή εμπιστοσύνης τον 21^ο αιώνα.

Η ικανότητα των αγορών να συγκεντρώνουν και να διαδίδουν την πληροφόρηση με τρόπο που να διευκολύνει την αποτελεσματική κατανομή των πόρων.

Ένας ανάλγητος νεοφιλελεύθερος και ένας αμετανόητος σοσιαλδημοκράτης σχολιάζουν το εκλογικό αποτέλεσμα.

Αναστροφή του οικονομικού κύκλου και επιστροφή σε συνθήκες βιώσιμης ανάπτυξης, μέσω φορομειώσεων, εισφοροελαφρύνσεων και περιορισμού της γραφειοκρατίας.

Κατηγορίες πολιτών. Κατηγορίες ψηφοφόρων.

Η εξόντωση αναπήρων και ψυχικά νοσούντων κατά τη διάρκεια του ναζιστικού καθεστώτος (1939-1945).

Θα ψηφίσουν τελικώς οι Έλληνες του εξωτερικού στις ελληνικές Ευρωεκλογές;

Ο Ψυχρός Πόλεμος και τα πυρηνικά: τότε, και ξανά τώρα.

Εγκαινιάζοντας τη νέα μορφή πολιτεύματος για την Εποχή της Ψηφιακής Επανάστασης — τη Διαδικτυακή Μεταδημοκρατία.

Το Μακεδονικό και η Συμφωνία των Πρεσπών: Μία περίπτωση πολιτικής νευρικής ανορεξίας.

Ποιες είναι οι πιθανότερες αφετηρίες βίαιης επανάστασης ή ριζικής αλλαγής της σημερινής, ρευστής, τάξης πραγμάτων.

Δημοκόποι, εθνικολαϊκισμός, σύγχυση των πνευμάτων — και η προϋπόθεση για μια ουσιαστική προσπάθεια αναγέννησης.

Μάτι: Όταν ο νόμος γίνεται πέλεκυς στα χέρια των ισχυρών.

Προς τη μαξιμαλιστική παρακαταθήκη της επόμενης ταπείνωσης.

Μια σωστή επιλογή και τα κατώτερα κίνητρα για τα οποία πάρθηκε

Το 2ο Συνέδριο του Κύκλου Ιδεών προσπαθεί να θέσει το ζήτημα που είναι ταυτόσημο με το ερώτημα: Ποια Ελλάδα Μετά;

Έχουν άραγε τα έθνη το δικαίωμα να αυτοκτονήσουν;

Τα πρώτα θύματα του Νέου Ψυχρού Πολέμου: Εκστρατεία Τρόμου της Ρωσίας σε βρετανικό έδαφος.

Η άνοδος, η πτώση και η σημερινή ανυπαρξία των ΜΜΕ.

Οι πολιτικές, ιδεολογικές και αντι-αναπτυξιακές προεκτάσεις του εθνικολαϊκιστικού δόγματος «όλοι το ίδιο είναι».

Ο σχετικισμός και η αυτοκριτική ως κληρονομιά —και πολυτέλεια— του Δυτικού πολιτισμού.

Μακεδονικό: όταν οι ξεριζωμένοι ξεριζώνουν στο όνομα του αγώνα για τις ρίζες τους.

Μια κοινωνία που διαμορφώνεται μέσα από συλλαλητήρια και ιστορικά αφηγήματα: μια κοινωνία ανέτοιμη «να υιοθετήσει το μεταρρυθμιστικό πρόταγμα».

Από την κληρονομιά του Αυγουστίνου στο σύγχρονο κράτος δικαίου και στην παροχή ασύλου.