Για το μυθιστόρημα του Γιάννη Μανέτα, «Τη νύχτα που αγκάλιασε το ginkgo biloba» (Εκδόσεις Αιώρα).

Πολιτική βούληση και τεχνοκρατική γνώση: μια καλή αρχή για την αραίωση του «τραπεζικού» κόκκινου από το χρωματικό φάσμα της Οικονομίας.

Για τη νουβέλα του Jean Baptiste Andrea, «Βασίλισσά μου» (μετάφραση Κώστας Κατσουλάρης, Εκδόσεις Στερέωμα).

Για το μυθιστόρημα του Ζαν-Κριστόφ Γκρανζέ, Η Γη των Νεκρών (μετάφραση: Τίνα Πλυτά, Εκδόσεις Καλέντης).

Για τη συλλογή διηγημάτων του Ανδρέα Νικολακόπουλου, «Μάκινα» (Εκδόσεις Ηδύφωνο).

Για το μυθιστόρημα του Ραμπιέ Τζαμπίρ, «Οι Δρούζοι του Βελιγραδίου» (μετάφραση Ελένη Καπετανάκη, Εκδόσεις Καστανιώτη).

Η θεωρία της σχετικότητας ως εκκοσμικευμένη εκδοχή της λαϊμπνιτσιανής θεϊστικής μεταφυσικής.

Η υποχρέωση της νέας κυβέρνησης να ξεκινήσει άμεσα την υλοποίηση της «Συμφωνίας Αλήθειας» και τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις που έχει εξαγγείλει.

Η νίκη σε αυτόν τον Εμφύλιο είναι η δικαίωση της μη συμμετοχής σε αυτόν.

Για το μυθιστόρημα του Μάρκου Κρητικού, «Κάνε τον σταυρό σου» (Εκδόσεις Νεφέλη).

Ψηφίζοντας για ένα παιδί πέντε ετών.

Κύπρος: Ο τρίτος γύρος της εισβολής.

Πίνοντας το ίδιο κρασί με τους Αργοναύτες — ή περίπου.

Για το μυθιστόρημα της Λιουντμίλα Ουλίτσκαγια, «Το Πράσινο Αντίσκηνο» (μετάφραση Σταυρούλα Αργυροπούλου, Εκδόσεις Καστανιώτη).

Η Ζόρα του Ίταλο Καλβίνο. Και η Αμμόχωστος της Κύπρου.

Για το μυθιστόρημα του Ηarald Gilbers, «Σκοτεινό Βερολίνο» (μετάφραση: Βασίλης Τσαλής, Εκδόσεις Μεταίχμιο).

Οι εκλογές της 7ης Ιουλίου και η ταυτότητα της χώρας τον 21^ο αιώνα.

Ο πολιτισμός σαν εθνικός στόχος — και όνειρο.

Μια συζήτηση με τον σεναριογράφο και σκηνοθέτη Σωτήρη Τσαφούλια.

Η ασυγκράτητη εξουσιομανία και ο ατιμωτικός για τη ριζοσπαστική Αριστερά αναπροσανατολισμός στα οικονομικά της αγοράς υπό τον ΣΥΡΙΖΑ: όλα τα στοιχεία.

Κεντρικό θέμα στο φετινό συνέδριο: Η ανασύσταση της μεσαίας τάξης

Για το βιβλίο του Άντον Τσέχοφ, «Διηγήματα και νουβέλες» (επίμετρο Τόμας Μαν, μετάφραση Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, Εκδόσεις Ψυχογιός).

Από την παρακμή των μεγάλων αφηγημάτων μέχρι τη μόνο βιώσιμη πηγή εμπιστοσύνης τον 21^ο αιώνα.

Μία συζήτηση με τη μεταφράστρια του Jo Nesbo, Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, με αφορμή την έκδοση του μυθιστορήματος «Το μαχαίρι» (Εκδόσεις Μεταίχμιο).